Ich celem jest odnalezienie szkodników, które na zimowanie zeszły z koron drzew  i ukryły się w cieplejszej ściółce lub w zagłębieniach kory. To ile osobników odnajdziemy, pozwoli ocenić jakie jest zagrożenie drzewostanów spowodowane przyszłorocznym żerowaniem szkodliwych dla sosen gatunków owadów.

Przedmiotem poszukiwań są, wg. instrukcji ochrony lasu, …"szkodniki liściożerne, głównie takich gatunków, jak: strzygonia choinówka – Panolis flammea (Den. Et Schiff.), poproch cetyniak – Bupalus piniaria (L.), siwiotek borowiec (zawisak borowiec) – Hyloicus pinastri (L.) (gatunki te zimują w stadium poczwarki w ściole pod okapem drzewostanu), barczatka sosnówka – Dendrolimus Pini (L.) (zimuje gąsienica), osnuja gwiaździsta – Acantholyda posticalis Mats. (zimuje larwa bez oprzędu) oraz gatunków z rodziny borecznikowatych (Diprionidae) (zimują larwy w oprzędach – kokonach)."

Poszukiwania wykonywane są każdego roku w drzewostanach sosnowych lub wielogatunkowych z przewagą sosny, będących w wieku powyżej 20 lat, w wyznaczonych na stałe obszarach – tzw. partiach kontrolnych (PK) – wielkości około 1 ha każda. Średnio na nadleśnictwo w RDLP Zielona Góra przypada ok. 200 takich PK.

Polega to na przeszukaniu ściółki i gleby wewnątrz ramki o wymiarach 0, 5x1 m (0, 5 m²) w 10 miejscach (powierzchniach próbnych), oddalonych od siebie, co ok. 35 m w kształcie prostokąta, wg poniższego schematu. 

Dodatkowo, w pięciu miejscach (o numerach nieparzystych), przeszukuje się także całą powierzchnię drzew do wysokości 1, 5 m, gdzie w spękaniach kory mogą zimować boreczniki. Otrzymane wyniki pozwalają skutecznie ocenić zagrożenie i właściwie zaplanować zadania z ochrony lasu w przyszłym roku.

Tekst:Marta Wiler