Leśnicy chronią lasy przed różnymi zagrożeniami przez cały rok. Jednak to właśnie na początku marca rozpoczynamy walkę z najgroźniejszym przeciwnikiem - ogniem. Przez najbliższe siedem miesięcy, badając każdego dnia wilgotność ściółki i analizując dynamikę zmian pogodowych, będziemy określać tzw. stopień zagrożenia pożarowego lasu, czyli prawdopodobieństwo wystąpienia pożaru w danym dniu. 

System ochrony przeciwpożarowej lasów to złożony schemat komunikacyjno-monitorujący. W jego skład wchodzą leśne stacje meteorologiczne, zlokalizowane w wyznaczonych nadleśnictwach, które zbierać będą dane m. in. o wilgotności ściółki, temperaturze, wilgotności względnej powietrza i opadach atmosferycznych. Próbki ściółki pobierane są przez pracownika nadleśnictwa codziennie o godz. 9:00 i 13:00 – z wybranych miejsc w lesie sosnowym. Poddaje się je analizie wilgotności. W stacji znajduje się również deszczomierz. Każdy z tych elementów jest niezwykle istotny w prognozowaniu. Co ciekawe, leśne stacje meteorologiczne są całkowicie zautomatyzowane – pomiary są rejestrowane na serwerach, a ich analiza przeprowadzana jest komputerowo.

Po ustaleniu stopnia zagrożenia pożarowego lasu (w czterostopniowej skali) wdraża się określone zadania. Jest to np. uruchomienie systemu sieci obserwacyjno-alarmowej, patrolowanie terenu lub wprowadzenie dyżurów w punktach alarmowo-dyspozycyjnych w nadleśnictwach.

Lasy zielonogórskie są szczególnie zagrożone pożarami. Występują tu suche siedliska, a dominującym gatunkiem jest sosna. Wystarczy upalny dzień bez opadów, lub z ich niewielką ilością, a lasy naszego regionu muszą zostać objęte specjalnym nadzorem.

Mamy nadzieję, że w tym roku pożarów będzie jak najmniej. Każdy z nas ma na to wpływ. Na stronie internetowej Banku Danych o Lasach www.bdl.lasy.gov.pl można sprawdzić, jaki stopień zagrożenia pożarowego obowiązuje w danym dniu, w określonym miejscu, oraz, czy nie nałożono w tym regionie czasowego zakazu wstępu do lasu.