Wyznaczanie północy w lesie
Gdy zgubisz się w lesie, jest kilka metod na wyznaczenie północy w naturze
Mech obrasta najintensywniej północną stronę pnia, jako roślina stroniąca od intensywnego światła słonecznego. A powszechnie wiadomo, że to właśnie południowa półkula ziemi jest najmocniej nagrzewana przez słońce.
Mrowisko ma swoją specyficzną budowę. Na południu czerpie jak najwięcej energii słonecznej, a więc tam kopiec łagodniej opada w dół większą powierzchnią. Tym samym po stronie północnej jest ono dość strome. Jeśli to jest na pierwszy rzut oka trudne do odróżnienia, to kolejną praktyczną wskazówką jest to, iż mrówki budują swoją twierdzę zawsze po południowej stronie najbliższego np. drzewa.
Wyznaczanie kierunku północnego na podstawie tylko jednego ze sposobów bywa zawodne, zaleca się wiec użycie kilku z nich tak aby mieć pewność co do poprawności wskazania.
Jeśli błądząc po lesie natrafisz na zrąb, to możesz określić kierunki. Na świeżo ściętym pniu słoje roczne od północny się zwężają, a są szersze w południowej części pnia. Kolejna kwestia – wycinkę drzew wykonuje się w kierunku wschód-zachód patrząc na dłuższy bok (zręby są prostokątne).
Inną rzeczą na którą warto zwrócić uwagę są korony samotnie stojących drzew, które przeważnie są bardziej rozwinięte od strony południowej.
Nie tylko natura może nam wskazywać kierunki. Przypuśćmy, że w czasie wędrówki natkniesz się na XIX-wieczny pruski schron artyleryjski, bunkier. Ma on specyficzną budowę. Z jednej strony jest to wał ziemny, a z przeciwnej ceglany mur. Przystosowano go do ataku z przedpola poza miastem, a więc ta wzmocniona część ziemna była skierowana „od miasta". A tym samym taki schron jest ustawiony cegłą do miasta, które miał chronić. Ta wskazówka powinna Ci wystarczyć, żeby dłużej nie błądzić po lesie.
